Dank voor dit artikel. Tijdens het lezen bekroop mij echter ook de gedachte hoe illustratief dit is voor de manier waarop "de natiestaten" zich in de afgelopen decennia de kaas van het brood hebben laten eten. Aan de ene kant bezig met futiliteiten (elkaar vliegen afvangen op woordjes, wat wel/niet gezegd mag worden, eindeloos geneuzel over details met veel cijfers achter de komma als uitkomst van modellen die nooit uitkomen), anderzijds in regeringsvliegtuigen afreizen naar hermetisch gesloten glazen paleizen waar de echte beslissingen worden genomen. Eenmaal thuis doet men het bezoek af met "nuttig", "constructief", "veel bereikt", maar geen hond vraagt door wáárom het nuttig was en wát er dan bereikt is en hoe dit de burgers (kiezers) verder helpt. Om voor Nederland te spreken: het intellectueel niveau van de inbreng van het gemiddelde Kamerlid is dermate laag dat je de debatten als zogenaamd hogeropgeleide niet anders dan tenenkrommend kan aanzien. Belangrijke vragen worden niet gesteld en men laat zich met een kluitje in het riet sturen. Ministers lijken overal mee weg te komen... in wiens belang? De heilige coalitie? De partij? De fractiediscipline? M.a.w.: degenen die er voor de burgers zouden moeten staan (Eerste en Tweede Kamer) hebben het collectief (op enkele uitzonderingen na) in de afgelopen decennia onvoorstelbaar laten afweten en zijn daardoor mede schuldig aan de gigantische financiële puinzooi, staatsrechtelijke chaos en diepe wantrouwen dat momenteel de politiek kenmerkt. Dan is het voor grootmachten als de farmaceutische industrie, de fintech-lobby, de NGOs enz. gesteund door clubs als het WEF makkelijk scoren om landen (die vaak allang geen natie-staten meer zijn en waar elke saamhorigheid of trots verdwenen is) volledig naar hun hand te zetten. Het volk kijkt machteloos toe, mort en wordt steeds wanhopiger. Te hopen valt dat het geen 'Great Reset' wordt, maar een 'Great Awakening' en onze prachtig ontworpen democratieën eindelijk naar behoren gaan functioneren.
Dank voor dit artikel. Tijdens het lezen bekroop mij echter ook de gedachte hoe illustratief dit is voor de manier waarop "de natiestaten" zich in de afgelopen decennia de kaas van het brood hebben laten eten. Aan de ene kant bezig met futiliteiten (elkaar vliegen afvangen op woordjes, wat wel/niet gezegd mag worden, eindeloos geneuzel over details met veel cijfers achter de komma als uitkomst van modellen die nooit uitkomen), anderzijds in regeringsvliegtuigen afreizen naar hermetisch gesloten glazen paleizen waar de echte beslissingen worden genomen. Eenmaal thuis doet men het bezoek af met "nuttig", "constructief", "veel bereikt", maar geen hond vraagt door wáárom het nuttig was en wát er dan bereikt is en hoe dit de burgers (kiezers) verder helpt. Om voor Nederland te spreken: het intellectueel niveau van de inbreng van het gemiddelde Kamerlid is dermate laag dat je de debatten als zogenaamd hogeropgeleide niet anders dan tenenkrommend kan aanzien. Belangrijke vragen worden niet gesteld en men laat zich met een kluitje in het riet sturen. Ministers lijken overal mee weg te komen... in wiens belang? De heilige coalitie? De partij? De fractiediscipline? M.a.w.: degenen die er voor de burgers zouden moeten staan (Eerste en Tweede Kamer) hebben het collectief (op enkele uitzonderingen na) in de afgelopen decennia onvoorstelbaar laten afweten en zijn daardoor mede schuldig aan de gigantische financiële puinzooi, staatsrechtelijke chaos en diepe wantrouwen dat momenteel de politiek kenmerkt. Dan is het voor grootmachten als de farmaceutische industrie, de fintech-lobby, de NGOs enz. gesteund door clubs als het WEF makkelijk scoren om landen (die vaak allang geen natie-staten meer zijn en waar elke saamhorigheid of trots verdwenen is) volledig naar hun hand te zetten. Het volk kijkt machteloos toe, mort en wordt steeds wanhopiger. Te hopen valt dat het geen 'Great Reset' wordt, maar een 'Great Awakening' en onze prachtig ontworpen democratieën eindelijk naar behoren gaan functioneren.