Ik vind het onbegrijpelijk dat bovengenoemde experts zo gemakkelijk over de invallen van het westen in Irak, Joegoslavië, Afghanistan, Libie, Syrie, spreken als dat het westen ook wel "eens te ver is gegaan". Het heeft miljoenen doden opgeleverd en vrijwel altijd zonder enig mandaat van de VN. Dat vergelijken met Georgie en Moldavië, de Krim en het steunen va de rebellen in Donetsk en Luhansk is buiten proportie. De agressie van de VS in de jaren na 1990 met in haar voetsporen de Europese landen is ongekend groot en veel onwenselijke regimes zijn of door waanzinnige decennia lange boycots (Cuba, Venezuela, Iran etc.. etc..) geterroriseerd met enorme hoeveelheden burgerdoden of getrakteerd op een inval waarbij regime change op het menu stond. Dat Rusland een ander lot zou mogen verwachten op termijn lijkt erg onwaarschijnlijk. Poetin had een einde gemaakt aan de ongelimiteerde opkoop van industrie, landbouw, grondstoffen en vroegre staatsbedrijven tijdens de Jeltsinperiode waar de kloof tussen arm en rijk groeide en armoede troef was in Rusland en heeft een meer protectionistische staatsgeleide economie geïntroduceerd waar westerse investeerders op afstand werden gehouden zodat winsten van het land niet naar de VS gaan maar naar de bevolking zelf, net als in China. Dat het financieel kapitalisme (Wallstreet) daar niet blij mee is is duidelijk. De anti Rusland retoriek is sinds die tijd sterk opgevoerd. Net als nu Taiwan wordt aangegrepen om China te provoceren (een wonderlijk "pro zelfstandigheidsstandpunt" trouwens van de VS als je van mening bent dat de soevereiniteit van staten zo belangrijk is en je niet vindt dat de meerderheid van een provincie mag bepalen of je zelfstandig bent of je mag aansluiten bij een ander blok), zo is de inval van Rusland in de Oekraïne aangegrepen voor een proxy oorlog met als doel: regime change in Rusland. Een opsplitsen van Rusland in delen zodat het westers kapitalisme daar weer kan floreren zoals onder Jeltsin.
Ik vind het onbegrijpelijk dat bovengenoemde experts zo gemakkelijk over de invallen van het westen in Irak, Joegoslavië, Afghanistan, Libie, Syrie, spreken als dat het westen ook wel "eens te ver is gegaan". Het heeft miljoenen doden opgeleverd en vrijwel altijd zonder enig mandaat van de VN. Dat vergelijken met Georgie en Moldavië, de Krim en het steunen va de rebellen in Donetsk en Luhansk is buiten proportie. De agressie van de VS in de jaren na 1990 met in haar voetsporen de Europese landen is ongekend groot en veel onwenselijke regimes zijn of door waanzinnige decennia lange boycots (Cuba, Venezuela, Iran etc.. etc..) geterroriseerd met enorme hoeveelheden burgerdoden of getrakteerd op een inval waarbij regime change op het menu stond. Dat Rusland een ander lot zou mogen verwachten op termijn lijkt erg onwaarschijnlijk. Poetin had een einde gemaakt aan de ongelimiteerde opkoop van industrie, landbouw, grondstoffen en vroegre staatsbedrijven tijdens de Jeltsinperiode waar de kloof tussen arm en rijk groeide en armoede troef was in Rusland en heeft een meer protectionistische staatsgeleide economie geïntroduceerd waar westerse investeerders op afstand werden gehouden zodat winsten van het land niet naar de VS gaan maar naar de bevolking zelf, net als in China. Dat het financieel kapitalisme (Wallstreet) daar niet blij mee is is duidelijk. De anti Rusland retoriek is sinds die tijd sterk opgevoerd. Net als nu Taiwan wordt aangegrepen om China te provoceren (een wonderlijk "pro zelfstandigheidsstandpunt" trouwens van de VS als je van mening bent dat de soevereiniteit van staten zo belangrijk is en je niet vindt dat de meerderheid van een provincie mag bepalen of je zelfstandig bent of je mag aansluiten bij een ander blok), zo is de inval van Rusland in de Oekraïne aangegrepen voor een proxy oorlog met als doel: regime change in Rusland. Een opsplitsen van Rusland in delen zodat het westers kapitalisme daar weer kan floreren zoals onder Jeltsin.